Εθελοντής δεν γεννιέσαι, γίνεσαι!

O εθελοντισμός. Μια λέξη, χιλιάδες σκέψεις.

Θυμάμαι να διαβάζω για τον εθελοντισμό ως μία από τις θεματικές της Έκθεσης για τις Πανελλαδικές εξετάσεις λίγα μόλις χρόνια πριν. Στείρα αποστήθιση κατεβατών με πυκνογραμμένες σημειώσεις σχετικά με τα οφέλη, τους εχθρούς, τις μορφές εθελοντικής δράσης και άλλα σχετικά. «Mια ακόμη  ενότητα για μελέτη , δίχως να έχω ουσιαστική, εμπειρική επαφή με το εν λόγω θέμα».

όλα αυτά μέχρι την πρώτη επαφή μου με τον εθελοντισμό…

   Θεμέλιο του εθελοντισμού είναι η εσωτερική ανάγκη, «η φωνούλα», που καλεί τον καθένα χωριστά να βοηθήσει τον συνάνθρωπό του σαν να ήταν πρόσωπο οικείο, φιλικό.  Πρόκειται για την κινητοποίηση του ατόμου , την εκπορευόμενη σύμφωνα με τις αξίες της αλληλεγγύης, της φιλανθρωπίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.  To   κλασσικό   «ένας   για όλους και όλοι για έναν» βρίσκει σίγουρα την θέση του εδώ.
   Κάθε εθελοντική δράση συνεπάγεται κοινωνική προσφορά και προσθέτει ένα επιπλέον λιθαράκι στην πρόοδο και την ευημερία του συνόλου. Τα συσσίτια, η αιμοδοσία, οι εκστρατείες απορρύπανσης ακτών, οι δενδροφυτεύσεις, η οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων αποτελούν λίγες μόνο από τις κινήσεις που διενεργούνται μέσα σε πνεύμα καλοπροαίρετης διάθεσης και συνεργασίας.
   Ο εθελοντισμός ιδιαίτερα σήμερα φαίνεται πως έρχεται να συμπληρώσει ένα μεγάλο κενό, εκείνο του κράτους πρόνοιας το οποίο βρίσκεται μάλλον υπό κατάρρευση. Καθώς η ύφεση βαθαίνει, οι ανάγκες των πολιτών ολοένα και αυξάνονται και η απειλή της εξαθλίωσης διαρκώς μεγαλώνει. Οι πολιτικές λιτότητας καθιστούν σχεδόν αδύνατη την συνδρομή του κράτους σε τομείς νευραλγικής σημασίας γεγονός που καθιστά εξέχουσα την θέση του εθελοντισμού στην κοινωνική ζωή.
    Ο εθελοντισμός δεν είναι μόνο ιδέα. Είναι στάση ζωής. Στηρίζει εμπράκτως το ιδανικό του ενεργού πολίτη που σε μια δημοκρατική κοινωνία είναι σε θέση να συμμετάσχει στα κοινά, με αίσθημα ευθύνης προωθώντας την διαφάνεια και την αποτελεσματικότητα της δράσης. Δίνει την ευκαιρία σε όλους να συμβάλλουν αξιοποιώντας τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους εποικοδομητικά, συσπειρώνοντας τα άτομα και οδηγώντας τα στην δημιουργία ισχυρών κοινωνικών δεσμών.

    Κλείνοντας, αξίζει να λεχθεί ότι κανείς δεν είναι κατ’ επάγγελμα εθελοντής. Εθελοντής δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι ! Όλοι μας είμαστε άνθρωποι και η φύση μας μάς θέλει να βρισκόμαστε πλάι στους ομοίους μας. Και να διαχέουμε την ανθρωπιά μας. Μόνο αυτή μπορεί να μας σώσει.

Για όλους εκείνους που προσέφεραν ποικιλοτρόπως με αφορμή τις πυρκαγιές στην Αττική τον Ιούλιο του 2018. 

                                                                                    Της Κούρταλη Πολυτίμης ,        

                                                                                     Μέλος του Logicalistico