Πρώτο Κουδούνι με χαμόγελα και γκρίνιες.
«Τα σχολεία ανοίγουν αύριο με τις καλύτερες συνθήκες. Αύριο θα είναι μία ευχάριστη μέρα» δήλωσε χθες ο υπουργός Παιδείας, Κώστας Γαβρόγλου, στα εγκαίνια του περιπτέρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), στην 82η ΔΕΘ.
Λίγες μέρες πριν, τη Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, με αφορμή την παρουσίαση του νέου Λυκείου και του συστήματος πρόσβασης ο Υπουργός Παιδείας δεν έχασε την ευκαιρία να δηλώσει ότι «Είμαστε πανέτοιμοι, δεν είμαστε μόνο έτοιμοι. Φέτος θελήσαμε με σιωπηλότερο τρόπο να δουλέψουμε πολύ συστηματικά και 11 του μήνα θα καταφέρουμε το άνοιγμα όλων των σχολείων… το μεγάλο μας ερώτημα είναι γιατί εδώ και τόσες δεκαετίες δεν είχαμε αυτή την κανονικότητα».
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και όλον αυτόν τον ¨ ντόρο ¨για το ζήτημα των πανελλαδικών και των εκάστοτε ράδιο αρβύλα που ακούστηκαν απο τα πηγαδάκια του κυβερνητικού επιτελείου ,τύπου : θα γίνει , δεν θα γίνει – θα δώσουν πανελλήνιες, δεν θα δώσουν – θα είναι κοινά μαθήματα σε ΕΠΑΛ ΚΑΙ ΓΕΛ ή όχι . Ευκαιρίας δοθήσης για την κατάλληλη χρονική στιγμή να τελικοποιηθεί και το πρόγραμμα που αφορά την μετάβαση των παιδιών απο τη δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση .Υπό αυτό το πρίσμα ο υπουργός , κατά γενική ομολογία ανώτατων στελεχών του υπουργείου παιδείας έρευνας και θρησκευμάτων , έπλασε μια ιδεατή ιστορία οτι η παιδεία μας επιστρέφει στην κανονικότητα .
Η «κανονικότητα», λοιπόν, επανέρχεται, σύμφωνα με τον Υπουργό Παιδείας.
Όλες οι παρεμβάσεις που έγιναν την περίοδο 2011 - 2017, σύμφωνα με τους Υπουργούς Παιδείας, έγιναν "για παιδαγωγικούς και εκπαιδευτικούς λόγους" και είχαν στόχο την "ποιοτικότερη εκπαίδευση". Οι αναβαθμισμένες πολιτικές επικοινωνίας και οι «φαεινές» ιδέες αντιμετώπισης των κενών αποτέλεσαν τα μόνιμα καύσιμα για τις δηλώσεις, κάθε φορά, λίγο πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Και όλα αυτά όταν για 8η συνεχή χρονιά έχουμε μηδενικούς διορισμούς εκπαιδευτικών! Και όλα αυτά όταν μόλις πριν λίγους μήνες το Υπουργείο πανηγύριζε για 20.000 διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών!
Όλα αυτά, όταν, ο υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι «φέτος επιτέλους επιστρέφουμε στην κανονικότητα». Πρέπει λοιπόν να πιστέψουμε και να αποδεχτούμε ότι όλα αυτά που ζούμε είναι «κανονικά».
Όλη αυτή η κριτική διακρίνει μια μερίδα της κοινής γνώμης αρκετά υπολογίσιμη για τον τρόπο με τον οποίο εκλαμβάνεται ο όρος ¨κανονικότητα ¨ τον οποίο ορίζει ο κύριος Γαβρόγλου . Ο υπουργός, εν τέλει πρέπει να αντιληφθεί πως το ζήτημα της παιδείας, που διόλου αμφιβολίας παραμένει διαχρονικό ,δεν θα λυθέι μέσα απο ένα ανακάτεμα στην τράπουλα με τους εκπαιδευτικούς και με μια σείρα διαδικασιών όπως η κατάργηση του αγιασμού για να πλάσει άλωθη και φταίχτη στα θεμελιώδη προβλήματα της .
Είναι γνωστό πως η αρχή κάθε σχολικής χρονιάς συνοδεύεται απο τις θερμότερες ευχές και αρκετά αισιόδοξα μηνύματα . Παράλληλα δε υπάρχουν και στην αντίπερα όχθη οι αυτές καθ' αυτές απαιτήσεις . Εύλογα επισημαίνονται οι αδυναμίες του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλες τις βαθμίδες του , και η πολιτεία έχει χρέος να τις αποκαθιστά και να προσφέρει το κατάλληλο κίνητρο για βελτίωση και πρόοδο . Ασφαλώς ο μόλις ενάμησι χρόνου υπουργός παιδείας κ. Γαβρόγλου δεν φέρει ευθύνη για τις χρόνιες παθογένιες που μαστίζουν το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες τις εκφάνσεις του .Είναι ευκόλως εννοούμενο να αναφέρω πως αυτά τα προβλήματα έχουν τις ρίζες τους διαχρονικά . Όπως για παράδειγμα τις φθορές στις κτηριακές εγκαταστάσεις που προκαλούνται απο φυσικά και μη αίτια . Αξιόλογο παράδειγμα επίσης είναι η νοοτροπία που διαπλάθεται στους μαθητές – φοιτητές , απο το τεχνοκρατικό σύστημα που ασυναίσθητα κυριαρχεί σήμερα και οδεύει τα παιδιά στην βαθμοθηρία και την οκνηρία .
Γίνεται λόγος , λοιπόν , για πληγές που η εκάστοτε πολιτειακή ηγεσία θα έβρισκε μπροστά της . Και είναι αντιληπτές οι αγαθές προθέσεις στο σύνολο τους , καθώς επίσης και η αξιόλογη προσπάθεια που κάνουν για να επουλώσουν τις πληγές. ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ !
Ο εκάστοτε υπουργός παιδείας οφείλει να δείχνει ουσιαστική μέριμνα και στην ποιότητα της παιδείας που τόσος λόγος γίνεται αλλα κατ' ουσίαν μένει αδρανής πλάθωντας αδρανείς πολίτες .Χαρακτηριστικό δείγμα εάν θέλουμε να επικεντρωθούμε στις πανελλήνιες είναι τα άκρως απογοητευτικά αποτελέσματα που φαίνονται στις επιδόσεις των μαθητών χρόνο με τον χρόνο . Δεν ήταν λοιπόν το πρόβλημα η ποσότητα των εξεταστέων μαθημάτων άλλα η ποιότητα του τρόπου εξετέτασης , μελέτης και σε τελική αναλύση τι κατάφεραν να αποκομήσουν ως παραπάνω όφελος τα παιδιά , πέρα απο τη στείρα απομνημόνευση . Αντίστοιχα όμως θα πρέπει να επιληφθέι και μια σειρά ζητημάτων πέρα αυτού των πανελλαδικών . Λόγο σε αυτό έχουν και τα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια και για τον κίνδυνο να εξελιχθούν σε άβατα κομματικών καφενείων .
Συνοψίζοντας, βλέπουμε πως με την έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς προδιαγράφεται η επανάληψη της ίδιας ιστορίας . Είναι στο χέρι της πολιτείας να κάνει πράξη τις καλές προθέσεις της και να ορίσει μια διαφορετική πορεία για την παιδεία μας στο προσεχές μέλλον.
του ,
Δημήτρη Σταυριανάκη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου