Τελικά θα επικρατήσει το "Go Back κυρία Μέρκελ;"

Η Ελλάδα περιμένει τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακόμα και από τους ίδιους τους Γερμανούς . Είναι οφθαλμοφανές πως τα τελευταία 7 χρόνια των μνημονίων, η χώρα μας πορεύεται σε μια ¨ αδιέξοδη ¨ , κατά πολλούς πολιτική λιτότητας υπό την σκιά του Βερολίνου. Και αυτό φυσικά έχει οδηγήσει πολλούς Έλληνες σε εύλογη περιέργεια για την έκβαση των επερχόμενων γερμανικών εκλογών .Και φυσικό επακόλουθο είναι ότι προκύπτουν δυο τινά : Ή θα επικρατήσει για μια ακόμη τετραετία η Άνγκελα Μέρκελ στο τιμόνι της καγκελαρίας , βγαίνοντας πιο δυνατή από μια δύσκολη αναμέτρηση κόντρα στον σοσιαλιστή υποψήφιο Μάρτιν Σούλτς , ή θα υπάρξει μετά από δώδεκα χρόνια μονοκρατορίας πολιτική αλλαγή !

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και με δεδομένη πλέον την συμφωνία από το πρόσφατο eurogroop της δεκάτης πέμπτης ιουνίου (15/6) η Αθήνα αναμένει μια σείρα εξελίξεων πάνω σε πολλά ζητήματα ιδίως για το χρέος και προσβλέπει σε άμεση δράση της να τεθούν επί τάπητος με την νέα γερμανική ηγεσία . Κατ' αρχήν, μετά τις κάλπες στο Βερολίνο, θα μπει σε μια ευθεία το θέμα της διευθέτησης του ελληνικού χρέους. Αποδείχθηκε ότι δεν ήταν αυτό που ήθελε η Ελλάδα στο Eurogroop της 22/5 , όπως δεν ήταν κι αυτό της 15ης Ιουνίου, για έναν απλό και πλέον προφανή, για όλους λόγο: Κανείς στη Γερμανία δεν θα δεχόταν να συζητήσει οτιδήποτε για Ελλάδα, με τις κάλπες μπροστά του. Για αυτό και η χώρα μας εν τέλει κατάφερε σε συνολική αποτίμηση να πάρει μόνο υποσχέσεις για το συγκεκριμένο θέμα ... όπως συνέβη και στη συμφωνία του 2012 άλλωστε .

Ούτε Χριστιανοδημοκράτης, ούτε Σοσιαλδημοκράτης . Η χώρα μας και ό,τι έχει να κάνει με αυτή, ήταν και παραμένει εξαιρετικά «τοξική» στη Γερμανία και συνεπώς για λόγους πολιτικού κόστους δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει οτιδήποτε.Δεύτερον, μετά τις κάλπες και μόνο τότε, υπάρχει όντως σοβαρό ενδεχόμενο να απαλλαγεί από το ελληνικό πρόγραμμα το ΔΝΤ . Έως τότε, έστω και τυπικά, θα παραμένει. Για έναν και μοναδικό λόγο: Η γερμανική κοινή γνώμη θα εξακολουθεί να έχει την ψευδαίσθηση ότι θα μοιράζεται με το Ταμείο το κόστος της ελληνικής διάσωσης .

Τρίτον, μετά τις γερμανικές κάλπες υπάρχει και μια μικρή πιθανότητα να απαλλαγούμε από τον νυν Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφαγκ Σόιμπλε. Ακόμα και αν το κόμμα της κ. Αγκελα Μέρκελ κερδίσει τις εκλογές. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που συνηγορούν υπέρ αυτής της εξέλιξης. Ο σημαντικότερος; Η Μέρκελ αντιλαμβάνεται ότι μετά την άνοδο Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ, η Ευρώπη δεν έχει να ελπίζει στην πέραν του Ατλαντικού, άνευ όρων, βοήθεια. Επιπλέον δεν πρέπει να μας διαφεύγει της προσοχής το μεγάλο πλήγμα του Brexit που στοίχησε και θα συνεχίζει να στοιχίζει στην γηραιά Ήπειρο , την συνακόλουθες τρομοκρατικές επιθέσεις που μαστίζουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες και διαταράσσουν το ήρεμο κλίμα και ασφαλώς τον υπολογίσιμο πλέον αντίπαλο από το ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ .Την άνοδο δηλαδή του εθνικισμού με τα διάφορα πρόσωπα ανα χώρα και με την απειλή κατάρρευσης του δημοκρατικού οικοδομήματος εξαιτίας του φόβου που καλλιεργείται στις συνειδήσεις των πολιτών και αυτομάτως τους οδεύει στα άκρα .

Όλοι αυτοί οι παράγοντες λαμβάνονται υπόψιν στην καγκελάριο δεδομένου ότι χρειάζεται μια ενωμένη Ευρώπη για να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις του μέλλοντος και κατά συνέπεια στους κινδύνους που επιφυλάσσει . Για αυτό οφείλει να λασκάρει την πολιτική συμμαζέματος των ευρωπαϊκών οικονομιών και να δώσει ανάσα μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης σε όλες τις οικονομίες που πλήττονται από τη λιτότητα συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας . Και σε αυτό φυσικά τον σκοπό της, θα βοηθήσει και ένα ανακάτεμα της τράπουλας στα πρόσωπα που θα εφαρμόσουν τη νέα της πολιτική ... Εάν και εφόσον επικρατήσει τελικά "ΙΔΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΠΕΔΙΟΝ ΔΟΞΗΣ ΛΑΜΠΡΟ" .

                                                                                             του Δημήτρη Σταυριανάκη,

                                                                                                 μέλος του Logicalistico